Gods weg bewandelen

Luister naar mijn stem in de ochtend, HEER. Elke ochtend breng ik mijn gebeden tot U en wacht vol verwachting.
—Psalm 5:3

Op de een of andere manier denken we in ons hoofd dat gebed God in beweging brengt. We bidden vaak op deze manier: "Heer, dit is wat ik wil dat U doet. Ik heb U nodig om dit te doen." Maar dat is niet wat gebed is. Bidden is onszelf in beweging brengen in Gods richting.

Bidden is niet God zover krijgen dat Hij doet wat wij willen; bidden is ons zover krijgen dat we doen wat God van ons wil. Het is niet onze wil in de hemel te verkrijgen; het is Gods wil op aarde te verkrijgen. Dus, als je wilt dat je gebeden bevestigend worden verhoord, stem dan je wil af op de wil van God.

De reden dat David met de vrijmoedigheid kon bidden die we in zijn psalmen zien, is dat hij ervan overtuigd was dat hij bad naar Gods wil. En hij nam daarbij grote vrijheid.

Betekent dit dat God alleen de gebeden zal verhoren die Hij inspireert? Ja. Daarom moeten we wijzer worden, ons in de rij scharen en het op Gods manier doen.

Jezus zei: "Maar als je in Mij blijft en mijn woorden in jou blijven, kun je alles vragen wat je wilt, en het zal je gegeven worden!" (Johannes 15:7 NBV). Jezus zei in wezen: "Als je jouw wil in overeenstemming brengt met de Mijne, en Mijn Woord in jou woont, zul je alles ontvangen wat je vraagt, omdat je bidt volgens Mijn wil."

Je zou kunnen zeggen dat dit het geheim is van het verhoren van je gebeden: bid volgens de wil van God.

David had een relatie met God en hij had zijn prioriteiten op orde. Let op vers 3 van Psalm 5: "Luister 's morgens naar mijn stem, Heer. Elke morgen breng ik mijn verzoeken tot U en wacht vol verwachting" (NBV).

Hij bracht zijn gebeden 's ochtends tot God. Hij keerde zijn hart 's ochtends tot de Heer. En daar zouden wij ons hart ook naartoe moeten keren.

We merken ook uit Davids gebed in Psalm 5 dat hij een echte last had. Hij zei: "Let op mijn gekerm" (vers 1 NBV). Of, zoals de New King James Version het zegt: "Let op mijn overdenking."

Het oorspronkelijke Hebreeuws verwijst naar een onuitgesproken gebed, de pijn, het verlangen en de hunkering van het diepste wezen. In wezen zei David: "Zie mijn verlangen. Zie mijn pijnlijke hart en wat er diep in mij omgaat."

Soms weten we niet hoe we moeten bidden of wat we moeten zeggen. We worden bijvoorbeeld midden in de nacht wakker en denken aan een familielid of een goede vriend. Een bepaalde situatie raakt ons diep en we weten niet echt wat we moeten bidden. Dus zeggen we: "Heer, ik heb er geen woorden voor. Ik bid er gewoon voor."

Dat is misschien wel een van de krachtigste gebeden die we ooit kunnen bidden. Soms is een goed gebed een kreun. We denken ten onrechte dat onze gebeden lang en bloemrijk moeten zijn. Maar een eenvoudig gebed, een verlangen van het hart, zou zomaar eens een door God geïnspireerd gebed kunnen zijn.